شماره 133/ پنجشنبه 27 سرطان 1392/ 18 جولای 2013
جاوید شریف خواهرزاده هنرمند شناخته شده افغانستان حبیب شریف میباشد که
آهنگ هایش در میان نسل جوان طرفداران زیادی دارد، بنابه تقاضای خوانندگان
گفتگویی با ایشان انجام داده ام که آنرا میخوانید:
بابک: جاويد شريف كيست مختصر در مورد زندگي تان بگوئيد؟
جاوید: اسم من احمد جاوید است تخلص اصلی من درانی است وشریف تخلص هنری
ام میباشد. این تخلص را به خاطریکه مامایم و استاد من حبیب شریف که در قسمت
موسیقی من را تشویق نموده بود و رهنمایی کرده بود از همان لحاظ من گذاشتم.
در شهرکابل تولدشده ام مکتب را درافغانستان تمام کرده ام وبعداً درخارج از
کشور دردورشته تحصیلات عالی خود راتمام کردم، در رشته انجنیری مخابرات و
رشته مدرسی در زبان روسی و فعلاً در شهر بن آلمان زندگی میکنم.
بابک: اولين آهنگ تان كدام است و اولين آهنگ خود را در همكاري با كي ساختيد، تا حال چند آلبوم تصويري داريد وچند آهنگ شنيداري؟
جاوید: اولین آهنگی را که من در رادیو افغانستان اجرا کردم به کمک
مامایم و استادم حبیب شریف بود یکی از آهنگ های سابقه هندی بود. حدود
زیادتر از بیست تا بیست پنج آهنگ تصویری دارم و زیاد تر از هفتاده وپنج تا
هشتاد آهنگ صوتی یا شنیداری دارم
بابک: شما مجرد هستيد یا متاهل و استقبال علاقمندان از خودت چطور است ؟
جاوید: من متاهل هستم استقبال علاقه مندان همیشه با محبت و با تشویق
زیاد با من بوده است که یکی از دلیل موفقیت و کامیابی من هم تشویق همیشه گی
علاقه مند ان من است.
بابک: میگویند شما اولين هنرمند در افغانستان هستيد كه به محافل خوشي
مردم چون عروسي زياد آهنگ سروده ايد وهميشه آهنگ هاي تان در محافل خوشي ورد
زبان ها است چه باعث شده كه اين آهنگ هارا بسازيد؟
جاوید: چرا من آهنگ های زیاد برای محافل تهیه نموده ام، چون در بسیاری
از محافل ما آهنگ های نداشتیم که مطابق همان مراسم باشد مثلاً (آهنگ شام
عروسی، آهنگ آغا داماد، آهنگ شاه آمد و شاه آمد) این آهنگ ها را به خاطری
تهیه نموده ام که مطابقت کند با همان مراسم که هموطنان ما دارند یعنی مراسم
خوشی، به همین دلیل این آهنگ ها را سروده ام.
بابک: هنرمند (داخلي و خارجي) مورد علاقه ات كيست و كي را الگوي رفتار هنري تان قرار ميدهيد؟
جاوید: هنرمندان داخلی و خارجی ماشا ا لله تعداد شان زیاد است من هر
هنرمندی که خوب خوانده به آهنگش گوش داده ام و از آن آموخته ام اگر قرار
باشه نامشان ره بگیرم وقت زیاد در بر میگیرد به خاطریکه تعداد شان فوق
العاده زیاد است.
بابک: درمورد خانواده تان بگوئيد شما به يك خانواده نامدار در موسيقي
افغانستان ارتباط داريد، مامای شما جناب حبيب شريف يكي از چهره های شناخته
شده است در قسمت موسيقي تان چه قدر باشما همكاري ميكنند؟
جاوید: خوب در قسمت موسیقی که خانواده ما زیادی از اعضایش به موسیقی رو
آورده اند استاد مامایم حبیب شریف اولین کسی بود که در خانواده ما رو به
موسیقی آورد بعداً ماما های دیگر من هم در وقت و زمانش موسیقی می نواختند
بعضی آلات موسیقی را و همچنان دو پسر مامایم که پسرمامای خرد من هستند
رامین جان و عمر جان شریف آنها هم به موسیقی دسترسی دارند وهنرمندان خوبی
هستند در سابق مامایم حبیب شریف زیاد همرای من کمک میکرد در اولین گام ها و
موقعی که من تازه به موسیقی رو آورده بودم کسی که من را در این راه کمک
کرد مامایم بود.
بابک : شعر و كمپوز آهنگ ها را كي براي شما انتخاب ميكند و شعر هايتان را بيشتر از كدام شعرا انتخاب ميكنيد؟
جاوید: کمپوز آهنگ ها را در شروع خودم کمپوز میکردم و در این اواخر صد
در صد آهنگ هایم را خودم کمپوز میکنم و اشعار آهنگ ها را از کتاب ها و بعضی
اوقات از شعرای عزیز مان همچون نسیم امیری که در آلمان زندگی میکند یا
آقای یوسفی که در هلند تشریف دارند ویا بعضی دوست های دیگر که دست اندکار
هستند در قسمت شعر از آنهامیگیرم.
بابک : استفاده شما از انترنت چطور است در رابط با اين كه علاقمندان تان
را با شما نزديك سازد و در صفحه فيس بوك خود چند هزار هوا دار يا فن
داريد؟
جاوید: از صفحه انترنت یا صفحه فیس بوک طبیعی است که مثل همه ی مردم
دنیا من استفاده میکنم همچنان پاسخ به پیام ها ویا ایمیل علاقه مندان خود
را همیشه کوشش میکنم که بدهم در صورتیکه وقت داشته باشم، همچنان فیس بوک
بهترین راه ارتباطی من با علاقه مندان من است و تعداد علاقه مندان در دو
صفحه فیس بوکی که دارم در حدود پنچهزار نفر در هر صفحه ام است.
بابک: در اين روز ها كدام كار جديدي براي علاقمندان تان روي دست داريد؟
جاوید: بلی در این روز ها من یک آهنگ جدید خود را به نام (با همی) بایکی
از دوست هایم که هنرمند تازه کار است به نام احمد جاوید و هم نام من هم
است در آلمان زندگی میکند ما یکجا آهنگ تهیه کردیم که ویدیویش را در
تلویزیون ها شما حتماً مشاهده کرده اید و پیام این آهنگم به مردم افغانستان
پیام همبستگی است، کمپوز آهنگ از خودم است وشعرش از بانو نظیفه یعقوبی
است. انشا ا لله در شروع ماه سپتامبر یک آهنگ جدید دیگر به بازار خواهد
آمدو در تلویزیون ها نشر خواهد شد فعلاً این آهنگ جدیدم در رادیو وطندار
نشر میشود.
بابک : درمورد اين بگويی که تا حال در چند جشنواره اشتراك كرده اید و چند جايزه گرفته اید؟
جاوید: من تا حال در شش جشنواره اشتراک کرده ام که در پنج جشنواره
تلویزیونی تلویزیون آریانا ویکی هم جشنواره به نام (big apple music) که در
شهر نیویورک ایالات متحده آمریکا بود در آن جشنواره لقب بهترین آواز خوان
افغانستان را برای من دادند. ودر پنج جشنواره تلویزیون آریانا هم من برنده
پنج جایزه شده ام که از آن جمله سال 2008 و 2012 به حیث بهترین آواز خوان
سال شناخته شدم.
بابک: شما هنرمندي هستيد كه آهنگي كه ميسازيد بسيار به زودي چنگ ميزند
به دل مخاطب تان و مورد استقبال قرار می گیرد، دليل اين مسأله را در چه
ميدانيد؟
جاوید : خوب اینکه چرا آهنگ من به دل شنونده من چنگ میزند امکان دارد که
یکی از دلایل آن این باشد که چون من شنونده خودرا احساس میکنم، چون من ذوق
شنونده خود را درک میکنم و مثل اینکه یک ارتباطی روحی بین من وعلاقه
مندانم وجود دارد و وقتی من از قلبش احساس کردم که چه در دل دارد و چه
میخواهد کوشش میکنم همان چیز را برایش بسازم آنچه را که میخواهد تا مورد
علاقه اش قرار گیرد. من مطمئن هستم که این هم یکی از دلایل عمده است.
بابک : جاويد جان چه وقت به افغانستان باز ميگرديد براي اجراي برنامه ها به علاقمندانتان؟
جاوید: هر وقت که خواست خداوند بود وهر وقت که امکاناتش بود واشخاصی که
برنامه های کنسرتی ر ا میگیریند اگر پیشنهاد شودازطرف شان انشا ا لله که
حتماً در کدام برنامه کنسرتی در افغانستان شرکت میکنم
بابک: اگر يك ارزيابي داشته باشيد، موسيقي امروز افغانستان موثر است يا موسيقي ديروز افغانستان؟
جاوید: ارزیابی موسیقی فعلی افغانستان با موسیقی گذشته یک اندازه مشکل
است، در گذشته ها شرایط در افغانستان قسم دیگری بوده برای موسیقی و فعلاً
قسمی دیگری است. مثلاً درسابق هنرمندان زیادتر میآموختند و هنرمندان مستعد
تر بودند پخته تر بودند و دلیلش این بود که میرفتند نزد استاد ها و به
شکل حرفه یی میآموختند موسیقی را و دوم اینکه اگر درآن زمان کسی میخواست به
موسیقی رو بیاورد رسماً ازطریق رادیو تلویزیون افغانستان انتخاب میشد و در
آنجا استاد ها بودند کمسیون بود که کنترول میکردند . مثلاً اگر کسی
نمیتوانست خوب بخواند و به معیار برابر نمی بود او را اجازه نمیدادند. اما
متاسفانه فعلاً همچو یک چیزی نیست و وجود ندارد نه کدام کنترولی وجود
دارد و نه کدام نهادی برای کنترول کردن که قضاوت کنند. حالا هرکس با
امکاناتی کمی که دارد یک آهنگ ضبط میکند یک ویدیو را ضبط میکند و عرضه
میکند به بازار وکسی نیست که بگوید آیا این فرد خوب میخواند و یا نه،
متاسفانه این تفاوت بزرگی بین موسیقی سابق و موسیقی فعلی افغانستان وجود
دارد. اما یک مسأله را باید فراموش نکنیم که فعلاً جوانانی که میخوانند
این ها در شرایطی کلان شده اند که در حدود زیاد تر از سی سال جنگ بوده در
افغانستان، اکثریت این هنرمندان زمانیکه تولد شدند در شرایط جنگی تولد شدند
و حالا هم که موسیقی افغانستان را تا اندازه آنها پیش میبرند آفرین شان به
خاطریکه امکاناتی که درسابق در افغانستان بود فعلاً درافغانستان وجود
ندارد. خوب به هر صورت ما امید وار به بهتر شدن موسیقی افغانستان هستیم.
وانتظار ما از هنرمندان سابقه ی کشور این است که این جوانان تازه کار را
همیشه تشویق کنند به جای اینکه همیشه آنها را سرکوب کنند و یا بگویند تو
بی( سر )میخوانی و بی( لی )میخوانی ویا بگویند که هنرمندان سابق خوب بود
هنرمند های فعلی بد است . به نظرمن این درست نیست باید هنرمندان سابق دست
هنرمندان تازه را بگیرند و کمک شان کنند و رهنمای شان باشند و همچنان نقش
مسوولین تلویزیون ها ودر کل رسانه ها بسیار مهم است و میتوانند جوان های
تازه کار را سمت و سو بدهند بخاطری نقش رسانه ها مهم است که آنها برای نشر
آهنگ یک معیار داشته باشند، یعنی هر آهنگی را نشر نکنند و باید مسایل
بازرگانی را کنار بگذارند و کسانیکه واقعاً میتوانند بخوانند و باهم
رقابت کنند فرصت داده شود برایشان در این صورت هم کار خوب میشود و هم یک
معیار به وجود میاید.Ÿ
