گفت وگو از بابک سیاووشبه سلسله معرفی استعداد ها جوانان گفتگویی داریم با شاعر جوان فردوس فرخ امیری که توجه تان را به آن جلب می نماییم:
بابک: خود را معرفی نموده بگوئید که از چه وقت به سرایش شعر رو آورده اید؟امیری: من فردوس امیری هستم که متولد ماه اسد سال (1371) خورشیدی می باشم. چهار سال اول مکتب را در لیسه منوچهری که در آن زمان لیسه ذکور بود گذراندم، بعد ازآن به لیسه استقلال تبدیل شدم و اکنون صنف دوازدهم این لیسه هستم. من سرایش شعر را تقریباً هنگامیکه (15) ساله بودم آغاز نمودم و برای مدت یک و نیم سال اشعاری که بیشتر رنگ و بوی مذهبی داشت سرودم که در حدود (100) پارچه شعر میشد، ولی بعد از آن به سرایش اشعار عشقی و اجتماعی آغاز نمودم و هدف من ازین تغییر سبک این بود که بتوانم بهتر با جامعه ارتباط قایم کنم و برای خوانندگان شعر بیشتر کمک کنم تا در اشعارم خود را بیابند.بابک: تا حال چند شعر سروده اید و در اشعارتان از کدام سبک پیروی میکنید؟امیری: تا کنون (20) پارچه شعر اجتماعی و عرفانی سروده ام که بیشتر از سبک عراقی پیروی نموده ام ولی تلاش میکنم در حد توان خود مبتکر باشم.بابک: شعر از نظر شما چیست؟امیری: شعر «عکس» احساسات شاعر و حالت جامعة که شاعر زندگی می کند در قالب الفاظ و واژه ها است.بابک: شما اشعار کدام شعرا را بیشتر میخوانید؟امیری: من به خواندن اشعار شعرای متقدم زبان پارسی دری مانند حضرت حکیم ناصر خسرو، حضرت مولانا، حضرت حافظ و دیگران بیشترمایل هستم و از شعرای کنونی یا بهتر بگویم شعرای متأخر به شعر شاعر شهیر کشور رونق نادری، استاد خلیلی، پروین اعتصامی و استاد رازق فانی بیشتر علاقه دارم.بابک: تقاضای شما از مقامات مسوول که در راستای جوانان کار میکنند چیست؟امیری: از ایشان خواهشمندم از جوانان حمایت کنند و فرصت و زمینه رشد را برایشان مساعد نمایند.بابک: آیا اشعار تان را از نظر کدام استاد زبان گذرانیده اید؟امیری: من اشعارم را بیشتر از نظر دو شخص می گذرانم:الف: استاد بزرگوار و عزیزم استاد مسعود شعیب که واقعاً برای جوانان حامی و حمایت کننده خوبی هستند.ب: معلم بزرگ، شاعر توانا و سخنور مقتدر جناب رکن الدین عرفانی که در علوم مذهبی افتخار شاگردی حضور شان را دارم.بابک: پیام شما به سایر جوانان چیست؟
امیری: می خواهم به جوانان بگویم که هر چه زود تر دست به کار شوند تا این وطن رنجدیده و بلاکشیده خود را آباد کنیم، بیائید تا استعداد های خاص خود را کشف نمائیم و آنها را رشد دهیم تا بتوانیم مصدر خدمت به خاک و وطن خود گردیم.
نمونه کلام شاعر جوان فردوس فرخ امیری:
جهان تمام مرا درد و رنج و غم بی تو
بابک: خود را معرفی نموده بگوئید که از چه وقت به سرایش شعر رو آورده اید؟امیری: من فردوس امیری هستم که متولد ماه اسد سال (1371) خورشیدی می باشم. چهار سال اول مکتب را در لیسه منوچهری که در آن زمان لیسه ذکور بود گذراندم، بعد ازآن به لیسه استقلال تبدیل شدم و اکنون صنف دوازدهم این لیسه هستم. من سرایش شعر را تقریباً هنگامیکه (15) ساله بودم آغاز نمودم و برای مدت یک و نیم سال اشعاری که بیشتر رنگ و بوی مذهبی داشت سرودم که در حدود (100) پارچه شعر میشد، ولی بعد از آن به سرایش اشعار عشقی و اجتماعی آغاز نمودم و هدف من ازین تغییر سبک این بود که بتوانم بهتر با جامعه ارتباط قایم کنم و برای خوانندگان شعر بیشتر کمک کنم تا در اشعارم خود را بیابند.بابک: تا حال چند شعر سروده اید و در اشعارتان از کدام سبک پیروی میکنید؟امیری: تا کنون (20) پارچه شعر اجتماعی و عرفانی سروده ام که بیشتر از سبک عراقی پیروی نموده ام ولی تلاش میکنم در حد توان خود مبتکر باشم.بابک: شعر از نظر شما چیست؟امیری: شعر «عکس» احساسات شاعر و حالت جامعة که شاعر زندگی می کند در قالب الفاظ و واژه ها است.بابک: شما اشعار کدام شعرا را بیشتر میخوانید؟امیری: من به خواندن اشعار شعرای متقدم زبان پارسی دری مانند حضرت حکیم ناصر خسرو، حضرت مولانا، حضرت حافظ و دیگران بیشترمایل هستم و از شعرای کنونی یا بهتر بگویم شعرای متأخر به شعر شاعر شهیر کشور رونق نادری، استاد خلیلی، پروین اعتصامی و استاد رازق فانی بیشتر علاقه دارم.بابک: تقاضای شما از مقامات مسوول که در راستای جوانان کار میکنند چیست؟امیری: از ایشان خواهشمندم از جوانان حمایت کنند و فرصت و زمینه رشد را برایشان مساعد نمایند.بابک: آیا اشعار تان را از نظر کدام استاد زبان گذرانیده اید؟امیری: من اشعارم را بیشتر از نظر دو شخص می گذرانم:الف: استاد بزرگوار و عزیزم استاد مسعود شعیب که واقعاً برای جوانان حامی و حمایت کننده خوبی هستند.ب: معلم بزرگ، شاعر توانا و سخنور مقتدر جناب رکن الدین عرفانی که در علوم مذهبی افتخار شاگردی حضور شان را دارم.بابک: پیام شما به سایر جوانان چیست؟
امیری: می خواهم به جوانان بگویم که هر چه زود تر دست به کار شوند تا این وطن رنجدیده و بلاکشیده خود را آباد کنیم، بیائید تا استعداد های خاص خود را کشف نمائیم و آنها را رشد دهیم تا بتوانیم مصدر خدمت به خاک و وطن خود گردیم.
نمونه کلام شاعر جوان فردوس فرخ امیری:
جهان تمام مرا درد و رنج و غم بی تو
شدست تار مرا نور صبحدم بی تو
تراست راحت قلب بزرگ بی فرخ
مراست راحت دنیای دون الم بی تو
چو هستی نوک قلم شعر ناب بنگاردا
چه رونق است به صبح و مسای عمر من
چه قیمتی است به شام و سپیده دم بی تو
فواره خون کند هر دم در انتظار تو
ز چشم زار پر از اشک و پر ز نم بی ت
ووجودت ارزش این عالم است نزد من
نیرزد هیچ همه ملک و جام جم بی تو
به روح پاک پیمبر که شاه هر دو سراست
دو عالمی همه در خاک میزنم بی تو
