واین بار پس از چندسال از آن سانسور مدرن که فیسبوک ارمغان به یاد ما آورد . دست سانسورچی طوری قلم ارمغان ملی را بار دگر شکسته واز وبلاک ارمغان قطع نموده که :درحالیکه همگان وبلاک ارمغان را دیده میتوانند اما به مسوول صفحه وبلاک باز نمیشود تا چیزکی خلاف میل ارباب قدرت در آن بنویسد..اینست سانسور ماهرانه و مدرن قرن 21که از آن درذهنیت عامه حتا شکایت کردن هم باور نکردنی میباشد.ما نمیدانیم این مشکل را چگونه حل کنیم. گناه ما شاید نوشتن در وبلاک باشد (چون دروازه چاپ ارمغان را به روی ما قبلا بسته اند )که به این وسیله قلم ما را شکستند ودست ما را از رسیدن به وبلاک قطع کردند.
اما ما میگوییم:
سوگند به قلم که!
(دست از( قلم )ندارم تا کام من برآید - یا تن رسد به (وبلاک) یا جان زتن برآید)
