شماره 93/یکشنبه 20 قوس 1390/11 دیسمبر 2011
اولین کنفرانس بین المللی گسترده پیرامون افغانستان در سال 2001 در شهر بن آلمان برگزار شد.بعد از سقوط حکومت طالبان در افغانستان، کنفرانس بین المللی افغانستان در بن، اولین تلاش و گردهمایی برای حل بحران این کشور بوده است. این کنفرانس در زمان نهایت دشوار برگزار گردید.
افغانستان در آن زمان فاقد جمیع نهادها وساختارهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، اداری و قانونی بود که دراثرتداوم جنگهای دو دهه قبل از تدویرآن، فروریخته بودند. با برگزاری کنفرانس بن که سنگ بنای ساختاردولت افغانستان را گذاشت وبرای اولین باراین کشوراز انزوای سیاسی بدرآمد وعضوفعال جامعه بین المللی گردید. جامعه بین المللی نیز با برگزاری کنفرانس های بین المللی ومنطقوی، متعهد به ارایه کمکهای بیشتر به افغانستان جهت بازسازی همه عرصه ها و بخصوص بخش های امنیتی، اقتصادی ودولت سازی گردید. حضور نیروهای بین المللی تأمین امنیت تحت رهبری ناتو که درتأمین امنیت و مبارزه با تروریزم در افغانستان فعالیت می نمایند، باوجود فعالیت های تخریبی مخالفین، شرایط بهتری رادربرخی مناطق کشوربه وجود آورد. بذل کمکهای هنگفت مالی به پروژه های بازسازی افغانستان از طریق کمپاین های جمع آوری کمک به این کشور که در کنفرانس های بین المللی ومنطقوی تعهد صورت گرفت ، افغانستان را قادرگردانید تا با تشکیل دولت های موقت، انتقالی وانتخابی، تصویب قانون اساسی، انتخابات ریاست جمهوری، تشکیل پارلمان، بازسازی ساختارهای مالی، پولی، اقتصادی، تخنیکی ،کلتوری، ورزشی، جامعه مدنی ، مطبوعات و رسانه ها، عدلی و قضائی، حقوق بشر، قوت های دفاعی وامنیتی وغیره، دست آوردهای قابل ملاحظه ای داشته باشد.
کنفرانس های بین المللی منعکس کننده نیات واراده جامعه جهانی درامرکمک به افغانستان ومساعی شان درطرح وتطبیق پروژه های ساختاری این کشورمی باشد.
شماری از کنفرانس های مهم بین المللی در مورد افغانستان از سال 2001 الی نوامبر 2011 قرار ذیل می باشند:
1- کنفرانس بین المللی بن در مورد افغانستان (دسامبر- نوامبر 2001)
در کنفرانس اول بن پایه های نظام سیاسی جدید افغانستان ریخته شد. کنفرانس بین المللی بن در مورد افغانستان که در 27 دسامبر 2001 برگزار گردید و به تاریخ 5 نوامبر پایان یافت ، اهداف کلی آن قرار ذیل بود:
- موافقتنامه در باره تشکیلات موِقت در افغانستان تا زمان تأسیس مجدد نهاد های دایمی در این کشور.
- تصمیم به ختم جنگ و تراژیدی در افغانستان و ایجاد آشتی ملی ، صلح و ثبات پایدار.
- تحکیم مجدد استقلال ، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی افغانستان.
- شناسایی حقوق مردم افغانستان در جهت انتخاب آینده سیاسی شان مطابق اساسات اسلام و دموکراسی
- حضور احزاب سیاسی و گروه های مختلف اجتماعی در ساختار دولت.
- عدالت اجتماعی
- احترام به حقوق بشری مردم افغانستان.
کنفرانس بن سنگ بنای حرکتی را گذاشت که افغانستان را از ميان جنگ و آشوب به سوی صلح و ثبات وبازسازی نهادهای فروریخته آن به همکاری جامعه جهانی ، رهنمونی کرد.
هیئت های افغانی شرکت کننده، باوجود اختلافات و خصومت های موجود و حتی دشمنی های قبلی میان شان ، تحت فشار جامعه جهانی باهم مذاکره کردند و در نتیجه در باره تقسیم قدرت ، طرح و تدوین قانون اساسی جدید، انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری با هم توافق کردند. بارزترین مشخصه این کنفرانس را می توان مشارکت همه جناح های درگیر منازعه افغانستان تحت سرپرستی سازمان ملل متحد در این نشست دانست که قبلآ با هم درگیر جنگ بودند . همه این احزاب و جناح ها در پای موافقتنامه بن امضاء کردند که بر اساس آن اداره موقت به رهبری حامد کرزی پیشبنی گردیده بود.
-2کنفرانس بین المللی توکیو درمورد افغانستان (جنوری 2002)
کنفرانس توکیو به روزهای 21 و22 جنوری 2002 به میزبانی کشور جاپان ، سازمان ملل متحد و با حضور نمایندگان بیش از 50 کشور جهان و نمایندگان سازمانها و موسسات بین المللی کمک کننده (دونرها)، تدویر یافت.
این کنفرانس در شرایط برگزار گردید ، که اداره موقت افغانستان رسماً به کار خویش آغاز کرد و اکنون مردم افغانستان با باور، اطمینان و امیدواری که از کنفرانس بن حاصل کردند، انتظار داشتند که جامعه جهانی عملآ برای تحقق انتظارات شان اقدام کنند . بناءً با تدویر کنفرانس توکیو ، جامعه جهانی موقف خویش را با تعهد مبلغ 5،4 میلیارد دالر اعلام کرد که قرار بود طی پنج سال آینده آنرا در پروژه های بازسازی افغانستان به مصرف برسانند.
-3 کنفرانس بین المللی برلین در مورد افغانستان (مارچ 2004)
این کنفرانس بتارخ 31 مارچ 2004 به اشتراک مقامات دولت انتقالی افغانسـتان، سازمان ملل متحد، سازمانهای غیرحکومتی، موسسات بین المللی و نمایندگان کشورهای کمک کننده (دونرها)، در برلین پایتخت آلمان فدرال برگزار گردید.
در ختم این کنفرانس ، کشورهای کمک کننده جمعآ مبلغ 8 میلیارد دالر را برای تمویل پروژه های بازسازی افغانستان متعهد گردیدند ، که زمان اجرائی آن مدت سه سال را در برمی گرفت ، درحالیکه حکومت افغانستان با ارایه طرح مشخصی خواهان دریافت مبلغ 12 میلیارد دالر طی این مدت گردیده بود.
دراین نشست تعهدات کنفرانس توکیو مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید که فقدان یک طرح جامع و مدیریت اصولی در پروگرام بازسازی افغانستان باعث گردیده است که اکثر پروژه ها تکمیل نگردیده و پول اختصاص داده شده به مصرف نرسیده است. در عین حال دولت افغانستان خواهان آن بود که کمک ها باید برطبق اولویت ها و آن هم از طریق حکومت این کشور به مصرف برسد.
در این کنفرانس، دولت انتقالی افغانستان تعهد کرد که انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات پارلمانی را برگزار، و برای ایجاد نهاد های سالم دولتی، تقویت سکتور خصوصی ، مشارکت گروه ها و احزاب سیاسی در قدرت، بازسازی کشور، مبارزه با فساد اداری ، مبارزه با مواد مخدر و اجرای مواد موافقتنامه بن، تلاش می کند .
در کنفرانس برلین موضوع بازسازی افغانستان و خصوصاً در عرصه های راه سازی، تامین انرژی و بهبود وضع صحت عامه از موضوعات عمد ه بود که کشورها و سازمانهای کمک کننده به تمویل آن علاقمندی نشان دادند. که این موضوع بیانگر آن بود که هنوز هم افغانستان در کانون توجه جهانی قرار داشت.
-4 کنفرانس بین المللی لندن در مورد افغانستان (فبروری 2006)
پس از سقوط رژیم طالبان در سال 2001، کشورهای عضو ناتو برای همکاری به امنیت افغانستان به این کشور نیرو فرستادند. این کنفرانس طی روز های 26 و 27 فبروری سال 2006 در لندن برگزار گردید. در این نشست تادیه مبلغ ده میلیارد دالر برای بازسازی پروژهای انکشا فی افغانستان ازجانب هفتاد کشور و سازمان های بین المللی تعهد گردید .
"توافقنامه افغانستان" مهم ترین سندی است که در کنفرانس لندن به امضا رسید که بر اساس آن افغانستان متعهد به ایجاد ادارات پاسخگو و شفاف، رعایت حقوق بشر، مبارزه علیه فساد اداری ، مواد مخدر و تروریزم گردید.
این موافقتنامه مهمترین سندی است که دولت افغانستان بعد از موافقتنامه بن ، باجامعه جهانی امضا کرد و مسئولیت های مشخص را جانبین به عهده گرفتند .
-5 کنفرانس بین المللی افغانستان در روم (جولای 2007)
این کنفرانس در ماه جولای 2007 میلادی در شهر روم پایتخت ایتالیا تدویر یافت . موضوع اساسی این نشست بین المللی را حاکمیت قانون در افغانستان تشکیل می داد. شرکت کنندگان این کنفرانس بادرنظرات داشت تداوم جنگ 30 ساله و بی ثباتی در افغانستان، که تمام ساختارهای قضائی و حقوقی آن متصرر گردیده است و حتی بیشترین مواد قوانین آن با نیازهای کنونی افغانستان و جهان مطابقت ندارد، سیستم قضایی و حقوقی این کشور را مورد بررسی قرار داده و روی راهکارهای اصلاح این سیستم بحث کردند. ایشان متعهد گردیدند که به منظور اصلاح سیستم قضائی افغانستان کمکهای درازمدت را در این عرصه انجام میدهند.
-6 کنفرانس بین المللی پاریس در مورد افغانستان(جون 2008)
بر اساس توافقنامه بن، حقوق زنان در مرکز توجه نظام سیاسی جدید افغانستان قرار گرفت. کنفرانس بین المللی افغانستان بتاریخ 16 جون سال 2008 در شهرپاریس دایر گردید. در این کنفرانس که نمایندگان شصت و پنج کشور جهان و حدود بیست سازمان و نهاد بین المللی گردهم آمده بودند، افغانستان با ارایه طرح برنامه پنج ساله که شامل بازسازی پروژه های حیاتی و مورد نیاز این کشور بود خواهان پنجاه میلیارد دالر گردید .
کشورهای کمک دهنده به شمول سازمان ملل متحد تعهد کردند که کمکهای بیشتری برای با زسازی افغانستان مبذول خواهند داشت ، چنانچه ایالات متحده به تنهایی خویش مبلغ ده میلیارد دالر را به جانب افغانستان متعهد گردید.
-7 کنفرانس بین المللی افغانستان در مسکو (مارچ 2009)
کنفرانس بین المللی افغانستان در مسکو بتاریخ 8 مارچ 2009 تحت عنوان " بحران افغانستان ؛ سناربوهای ممکن انکشاف " به ابتکار مرکز مطالعات معاصر افغاستان و همکاری خبرگزاری " نووستی " برگزار گردیده بود. طی این کنفرانس دیدگاه های مختلفی از جانب همسایگان افغانستان و شرکت کنندگان آن در رابطه به مبارره با تروریزم و قاچاق مواد مخدر و سایر موضوعات برای حل مشکل افغانستان ارایه گردید.
-8 کنفرانس بین المللی هاگ در مورد افغانستان (مارچ 2009)
این کنفرانس بتاریخ 31 مارچ 2009 درهاگ مرکزهالند به دعوت پادشاه این کشور و اشتراک نمایندگان بیش از 70 کشور و موسسات بین الملی ، به ریاست سازمان ملل متحد و تحت عنوان " یک ستراتیژی جامع در معادلات منطقوی " برگزار گردید که اهداف آنرا تجدید حمایت قاطع از تلاش های جهانی برای استقرار ثبات و انکشاف در افغانستان تشکیل داده بود.
9– کنفرانس بین المللی کابل (جولای 2010)
انتظار می رفت که نظام سیاسی جدید بتواند بر زندگی مردم عادی تاثیر زیادی بگذارد؛ اما افغانستان پس از ده سال همچنان یکی از فقیرترین کشورهای جهان است. کنفرانس بین المللی کابل بتاریخ 20 جولای 2010 به اشتراک نمایندگان بیش ازهفتاد کشورکمک کننده، سازمانهای بین المللی و منطقوی و موسسات مالی جهان تدویر یافت . این نخستین کنفرانسی است که بعد از نه سال از توافقات کنفرانس بن و بر اساس تصامیم کنفرانس لندن به منظور بررسی برنامه های دولت افغانستان پیرامون توسعه ملی وحکومت داری بهتر، برگزار گردیده است .
این کنفرانس که عمدتآ روی تجدید تعهد از سوی حکومت به مردم افغانستان و تجدید تعهد از سوی جامعه بین المللی در برابر افغانستان تاکید داشت، اهداف عمده آن در اعلامیه این کنفرانس ذیلآ خلاصه شده است :
اصول مشارکت موثربا جامعه بین المللی، حکومت داری خوب و مبارزه با فساد اداری – حاکمیت قانون و حقوق بشر خاصتآ حقوق زنان و اطفال، انکشاف اقتصادی و اجتماعی، تأمین امنیت و ادامه مبارزه با تروریزم ، همکاری های منطقوی، مبارزه با مواد مخدر و تقویت مشارکت بین المللی و حمایت از رهبری افغانی.
-10 کنفرانس بین المللی استانبول در مورد افغانستان (نوامبر 2011)
کنفرانس بین المللی افغانستان بتاریخ 2 نوامبر 2011 در شهر استانبول ترکیه تحت عنوان "امنیت و همکاری در قلب آسیا" برگزار گردید. هدف این نشست را می توان ایجاد نقشه عملی در زمینه پیشرفت امنیتی و اقتصادی در افغانستان پس از خروج نیروهای بین المللی از افغانستان در سال 2014 و همچنان تامین همکاری های منطقوی بیان کرد.
خبرگزاری ها/ نصرالله نوری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر