۱۳۹۴ خرداد ۱۲, سه‌شنبه

سامانتا پاور:روزنامه نگاری مستقل عنصری اساسی برای جوامع دموکراتیک است

 

ژوئن 2, 2015
شماره « 229» چهارشنبه « 13» جوزا « 1394» / « 3» جون «2015»
حملات مرتب و عمدی علیه روزنامه نگاران رو به افزایش هستند، و وضعیت مورد توجه شورای امنیت سازمان ملل قرار گرفته است. اعضای این شورا در ٢٧ می با توافق آرا قطعنامه ای را برای محکوم ساختن خشونت و سوءرفتارعلیه روزنامه نگاران به تصویب رساندند و بر این امر تاکید ورزیدند که روزنامه نگاری مستقل عنصری اساسی در یک جامعه دموکراتیک است.
سامانتا پاور، نماینده دائمی ایالات متحده در سازمان ملل گفت که تحلیل آزادی مطبوعات “اغلب نمادی از عقب رانده شدن حقوق بشر است که برای دموکراسی های سالم بسیار مهم و حیاتی هستند.”
او گفت، بدرفتاری ها با روزنامه نگاران بر حق دسترسی شهروندان به اطلاعات مستقل تأثیر می گذارد، زیرا ممکن است باعث شود همکارانشان به خودسانسوری دست بزنند، پنهانی کار کنند و یا به خاطر تهدیدها و خطرات این شغل را ترک کنند.
پاور گفت، روزنامه نگاران مورد هدف قرار می گیرند زیرا “گزارش های آنها از حقیقت پرده برداری و آنچه را نهفته آشکار می کنند.”
پاور گفت، دولت های سرکوبگر، سازمان های جنایی، گروه های تروریستی و دیگرانی که روزنامه نگاران را هدف می گیرند، “نمی خواهند مردم به ماهیت واقعی آنها پی ببرند.” پاور افزود، آنها برای باقی ماندن در قدرت چه شکنجه دهند، چه حقوق بشر را نقض کنند، مرتکب قساوت و بیرحمی شوند، و یا نام یک گروه مذهبی را به خود می بندند، روزنامه نگاران برای همه آنها خطرناک تلقی می شوند زیرا گزارش های آنها از حقیقت پرده برداری و آنچه را نهفته آشکار می کنند.”
او گفت، حضور روزنامه نگاران در صحنه و به اشتراک گذاری اطلاعات همچنین به پیشگیری از “تبدیل بحران ها به جنگ های تمام عیار” کمک می کند و شرایطی را که در غیر این صورت می توانند به نقض فاحش حقوق بشر بیانجامند، تسکین دهند.
جامعه بین المللی چگونه می تواند روزنامه نگاران را از دست کسانی که عمدا آنها را هدف می گیرند، در امان نگه دارد؟ پاور چهار اقدام را پیشنهاد می کند:
•محکوم کردن دولت ها، بازیگران غیردولتی و قوانینی که روزنامه نگاران را مورد حمله قرار می دهند و یا کار آنها را تحلیل می دهند.
•در اختیار گذاشتن ابزار لازم برای روزنامه نگاران برای محافظت از خود در مناطق جنگی و جوامع سرکوبگر.
•بازرسی و پیگرد قانونی آنهایی که روزنامه نگاران را مورد حمله قرار می دهند و حصول اطمینان از پاسخگویی آنها.
•ایجاد برنامه هایی برای محافظت از روزنامه نگاران در مناطق جنگی، مانند تامین ایمنی، امنیت و وسایل و تجهیزات ارتباطی.Ÿ
انترنت

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر