اخ بار!

شماره 122/ چهارشنبه 1 ثور 1392/ 1 می 2013

کوه بچه
بی خبر شو که خبرهاست در این بی خبری
سفیر فرانسه پایش را از گلیم دیپلوماسی پیشتر دراز کرد
در حالیکه پس از یازده سپتمبر فرانسه حمله بر امریکا را حمله بر دولت فرانسه خوانده نیروهایش را به افغانستان در ائتلاف ضد ترور فرستاد، برنارد بژولی سفیر فرانسه در کابل اخیراً اظهارات عجیب و غریب در رابطه به افغانستان نمود.
بژولی پروژه ی افغانستان را یک پارچه ی نازکی از یخ خوانده در مورد امکان عادی شدن اوضاع در افغانستان پس از سال 2014 تصویر تیره یی ترسیم کرد.
آژانس خبری فرانسه از قول بژولی نوشت که حکومت افغانستان و جامعه ی بین المللی چرا فکر میکنند که در سال 2014 همه چیز در افغانستان خوب خواهد بود.
جالبترین بخش سخنان بژولی ابراز نظر در مورد استقلال افغانستان است که گفت: اگر صاف و پوست کنده بگویم کشوری که برای دادن معاش پولیس و اردوی خود و حتا برای دادن معاشات بعضی ادارات ملکی اش به کمک های خارجی نیاز دارد در واقعیت نمیتواند مستقل باشد.
مردم افغانستان از این آقای سفیر سوال دارند که اگر قضیه از این قرار باشد شما قوای تان را به چه عنوان به افغانستان فرستادید؟
فرانسه که در مالی روحیه ی جسور مبارزه با تروریزم دارد و خواهان کمک های بین المللی در مبارزه با تندروی و تروریزم است، به نظر میرسد با اظهارات جبونانه ی سفیرش در افغانستان میخواهد ارزش های مدنی و حقوق بشری افغانستان را در معامله با تندروان قربانی کند. مردم میپرسند چه شد آنروزی که جهان عصر حاضر را از انقلاب کبیر فرانسه حساب می کرد و کجا شد آن روح القوانین منتسکیو و قرار داد های اجتماعی ژان ژاک روسو که دولت فرانسه سالها بخاطر آن بر مردم جهان فخر می فروخت؟ و حالا ارزش های مدنی را دیپلوماتش با تندروان معامله می کند، نزد مردم افغانستان جسارت فرانسه در مالی و ترس آنکشور در افغانستان سوال بر انگیز است و در شگفتی و تعجب اند که چگونه یک سفیر هنگام وداع به خود حق میدهد این چنین روحیه ی ترس و وحشت را در یک کشوری که با آن حتا قرار داد استراتیژیک امضاء کرده دامن بزند.Ÿ
***
امنیت بلند منزل های نقاط مرکزی شهر را کی تأمین میکند؟
از نظر کارشناسان ساختمانی و امنیتی اعمار بلند منزل های چندین طبقه یی در چارراهی پل مکروریان، مکروریان سوم، مکروریان چهارم، فروشگاه، چارراهی ملک اصغر و سایر نقاط اطراف مراکز استراتیژیک کشور این نگرانی را به وجود آورده که با توجه به تجربه ی تلخ حمله از بلند منزل چارراهی مکروریان به ادارات دولتی مسأله ی تأمین امنیت این بناهای چند طبقه یی چگونه حل خواهد شد؟
در گذشته بلند ترین ساختمان در شهر کابل 18 منزل داشت که به اختیار وزارت مخابرات گذاشته شده بود. با توجه به وضعیت کنونی هر گاه این بلند منزل ها به اختیار نیروهای امنیتی قرار داده نشوند، خطرات بزرگی شهر را تهدید میکند چنانکه حادثه ی شیرپور و پل مکروریان را میتوان مثال آورد.
کارشناسان ساختمانی میگویند در پایتخت کشور اعمار هر نوع تأسیسات باید مطابق ماسترپلان باشد، در غیر آن کمبود و نبود کانالیزاسیون، ساحه ی سبز، پارک وسایط و غیره باعث آلودگی محیط زیست و مشکلات بزرگی برای شهروندان خواهد شد.Ÿ